Ben öğretmenim:
Tanrı’dan aldım görevimi
İnerken yeryüzüne,
Var oluşla başladım öğretime,
Adem oldum,
Doğayı tanıttım neslime,
Nuh olup deryalarda yüzdüm:
Uçurdum güvercinleri gönüllere
Sevgi tohumları ektim,
Musa olup:
Saraylarında büyüdüm firavunun,
Firavunluğu yıkmak,
Son vermek için köleliğe,
Yollar açtım geçilmez denen denizlere…

Ben öğretmenim:
Sevgi derim, aşk derim, dostluk derim
İnançla,
Yılmam doğru bildiğim yolda
Yarışırım zamanla,
Gün oldu akıttım göz yaşlarımı
İçime Yakup Yakup sabırla,
Zindanlara düştüm karanlık gecelerde
Yürekleşen azmimle
Aydınlattım hapishaneleri,
Okul yaparak birer birer
Yusuf gibi güzelce
Gerçekleşen düşlerde…

Ben öğretmenim:
Arar bulurum size ilimi,
Dünden, bugünden, Çin’den
Alın derim belleğinize,
Üstün tutarım yazılarınızın maviliğini
Şehitlerin al kanından,
Üstün tutarım sevgiyi, kardeşliği,
Erdemli yaşamımla
Yok ederim ayrıcalıklı baskıları,
Taht kurduğum gönüllerde
Özgür düşüncelere
Muhammet’çesine bayrak açarım
İnançla…

Ben öğretmenim:
Açarım mektepleri milletime,
Köy köy, oba oba, dağ dağ,
Geçerim tahta başına
Kaderini yazdırırım
Kendi diliyle halkıma,
Ben başöğretmenim:
İlim derim, irfan derim ilke ilke
Müjde derim, işte derim eserim
Hür ufuklarında ülkemin,sonsuzluğa giderim…

H.İbrahim SAKARYA