AF ET DOSTUM
Harçlıklarını biriktirip koşardın
Tabanların acırdı duymazdın Her gün al masanda okumak için Mesken edinmiştin kendine Sahaflar çarşısını. Esnaf tanırdı severdi seni Göz yumarlardı okumana bilirlerdi Şiir kitapları aşkındı senin. Ne oldu sana dostum Eskiden sahaflardan çıkmazken Şimdi yoruldunmu? Yoksa yürümeye halinmi yok Parasızlıkmı seni alıkoyan Gözlerin kızarmış ağlamaklı Öyle bakma yüzüme dostum Acıyor yüreğim ne olur af et Haklısın unutmuşum zamanı Yaşlısın, hastasın emeklisin Hayat pahalı kitap pahalı Maaş belli gider belli Sen aşkına hasret ağlamaklı Yüreğin lime, lime Ben düşüncesizce konuşan Dostun af et beni. Canan Onuş ..(Ceynan) _2006_ Z-Evler |
yasakelma tarafından 8/10/2007 4:12:10 PM zamanında düzenlenmiştir.