özlem satırları
Mürekkebi bitmek üzere bir kalemle,
Satır çizgileri silinmiş bir kağıda Adını yazdım önce, Sonra aktı göz yaşlarım! Kelimeler yüzerken hüzün denizimde, Yüzmeyi unutmuşum ben. Yırtıp attığım on beşinci kağıt bu! Neden bilmiyorum; Hep başladığım gibi bitiyor, Senin adınla başlayıp, Senin adınla bitiyor yine… Yalnız seni yazabiliyorum! Of bir tanem; Bir bilsen,seni ne çok özlüyorum! |