ayrılık sancısıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ayrılığa bürünmüş yüzler inşallah gün gelir kavuşmayı seçer..
Bekledim sadece canım bana küsmüş
Sensizliğin yirminci günüymüş Takvimlerimin yaprakları dökük gittiğinden beri Yazılarım silik Konuşmam soluk atışımda Neden Niye ne vardı ki bende Kaygısızlığı seçtin kendine Kaybediş gemisindeyim Rotam ne kadar uzar bilmem Nereye gidiyor nefesim habersizce Kendimi tanımıyor aynalar Azapları kıskanmış ölmeden bedenim Bu kadarmı taşlara gömülmüştü yüreğin Kurak çöllerdeydi can damarların Öfkeyi kusma Bağırıp çağırma Bendekiler onlar alma ne olursun Sıfır çekiyor nabızım Fişimi çekin artık nedenim yok zaten Komalarda can veriyorum görme sen Kıvılcımı düşürdün Kesip attın şah damarımı Sebep neydi bu kadar gaddar oldun Sana eyilmiştim kölen olmuştu benliğim Emirlerin sevabım Gidişin günahım oldu Neydi bizi ayıran kışın ortasında Layıkmıydım masama bırakılan ufak bir nota Kırık artık düşlerim Bakışı yok gecelerimin Ayaklanırım belki gününü bilmiyorum Kendini sal boşver hatırlama beni Ayrılık türküsünü bana yazmışsın sormadan Hüsrana çiziyorsun suretimi Gölgeye bürünmüşüm bu benmiyim Hadi çiz gözlerimi Kaldırmıyormu yoksa ellerindeki ağırlığım Ben geçtim kendimden bakma bana Şansa yoruyorum kendimi Sözler ağlamıyor Acılarımda tükenir Güle güle Bu öyküde burda biter.. |
inşallah dedim canı gönülden
selamlar saygılar