HASRET YANGINI
Issız gecelerimin dipsiz karanlıklarında,
göz bebeklerimle çizdiğim duvarlarda senin siluetindi yoldaşım… Duygularım sana mahkum, yüreğim sensiz… Şarkılar mahzun, şairler sessiz… Besteler sana mahkum, güfteler sensiz… Gözlerin ışık olurken geceme, Kanar yalnızlığım yüreğimde ılık ılık… Yarını olmayan zamanlara mahkum ederim sözlerimi… Kilitlenir yüreğim, üşür gölgem bile ıssızlığımda… Hayalin avutmuyor artık… Yapamadım işte.. Özledim be sevdam… Gel… Kül etme yüreğimi aşkın sonsuzluğunda… Gökyüzünü seyrediyorum uzun uzun… Bulutlara yüklüyorum hasretimi… Çaresizliğimin ağırlığında, duygu sağanağımda, Yağmurlara sığınıyorum aşkınla sırılsıklam… Avuçlarımda hala senin kokun Islandıkça buram buram… Biliyorum… Beklediğim gibi bekliyorsun beni… Sana yağmurlarımı gönderiyorum, Bulutlarımı, güneşimi… Kalbin, benim güneşimle ışıldasın diye, Aşk sağanağımda sırılsıklam ıslan diye… Gözlerin benimle parlasın diye… Hüznü sinmiş bir kere yüreğime sensizliğimin… Durulmuyor geceler boyu hasret fırtınalarım… Alıp sürüklüyor beni uzaklara… Hadi… Gel artık… Mahkum etme beni karanlıklara… Erol Güldiken |