insan


Nefesin göğe yükseliyor mucize eseri
Belki akıl olur diye sana
Ama nerde
Kimseyi görmezsin ezerken
Sarmaşık zehrini yayarken
İyiliği gömüp kötülüğe kapı açan sen
Sen neymişsin be nankörlüğün abidesi


insan


Üzersin
Kırarsın
Yalanları kendine zincir eylersin
Aklında binlerce tilki
Tek dediğin
Hadi kimse görmez seni
Gözyaşları tespih edersin ellerine
Düşünmezsin önündeki yolunda biteceğini


insan


Üç kuruşluk paraya harcarsın onlarca canı
Kurşunları armağan edersin masum bedenlere
Şeytanı ortaklık etmişsin kendine
Cehennemin kapıları sonuna kadar açık sana
Pişmanlığı sonlara saklama tamammı


insan


Verirsin küçük yavruları dünyaya
Bırakıp gidersin aciz bir çöp kutusuna
O kadar isteyen varken
Bir bebek kokusunu canlarında
Çomak sokarsın hayatın çarkına aferin sana


insan


Git gidebildiğine
Ahiretin gerçekliğinden kaç
Ne kadar uzak olacak bakalım sana yollar
Acılar
Azaplar
Bırakmaz peşini aldığın onlarca ahlar


insan


Bırak senin anormalliğinden uzak kalmışları
Yaşasınlar silsinler senin bıraktığın artıkları
Yat kalk dua et istersen
Onlarla ayakta duruyor etrafında dönen dünya
Ben sizin gibi değilim kusura bakmayın
Uzak durun benden
Hadi eyvallah belki görüşürüz gerçekliğe dönersen...........