Ikra dendi ümmi’ye yaradanın adıyla,
Nübüvvetin zuhûru kırkında oldu beyân.
Zulmetten nûr doğmuştu kevser gibi tadıyla,
İslamiyet yayıldı aşikâr oldu ayân.


Müşriklerin elinden hicrete yol sözledi,
Süreka hamle edip ol resulü izledi.
Hammam ile ankebut evler yapıp gizledi,
Yalnız Ebubekir’di yola düşüp de uyan.


Öldürmek amacıyla kabileden dört kişi,
Gecenin bir yerinde baskın yapmaktı işi.
Lâkin kimse görmedi evden çıkıp gidişi,
Aliyül mürtezâ’ydı gidişlerini duyan.


Nice yiğit erleri kılıçla yere seren,
Kız evlâdı olunca kendini hâkir gören.
Cahiliyye devrinde kuma gömüp öldüren,
Ömer-ül faruk idi hakkı düzene koyan.


Yüzündeki nûr ile kıskandırır mehtâbı,
Davûdi sedâsıyla mest ederken hitâbı.
Yolları aydınlatan Hâk’tan gelen kitabı,
Osman-ı zinnureyn’di güzel sesle okuyan.


Gönüllerin sürûru yüreklerin hasreti,
İki cihan serveri Hâktan aldı nusreti.
Ol şefaât sahibi nûr içinde ümmeti,
Yesribin güllerinde bülbül olup şakıyan.







..............................................Kardelen26