TEĞET
Ben hep teğet geçtim
Mutluluğun yanından Ölümün kıyısından... Ama tam onikiden vurdum hep Aşkı, Gözyaşını, Yalnızlığın orta noktasını... Bahar geldiğinde Kışı yaşadım ben Yazı görmeden Sonbaharı karşıladım... Hep erkendim hayallerime Ya da geç kaldım Hep birşeylere ya da bir yerlere... Ama her defasında Tam ortasına düştüm Kahreden şarkıların Mum ışığında yalpalayan gölgelerin Sessiz çığlıkların Kör kuyuların... Ben hep teğet geçtim Mutluluğun yanından Ölümün kıyısından... Ama tam ortasına düştüm Kor ateşin Özlemlerin Aşkın iliklerime işleyen kokusunun... Ahh... Tam ortasına düştüm hep Ayrılık korkusunun... |
Ama tam ortasına düştüm
Kor ateşin
Özlemlerin
Aşkın iliklerime işleyen kokusunun...
Siz teğet geçmişsiniz ama yukarıdaki mısralarınız benim düştüğümün resmidir.
Şiirlerinizi okumaya gayret ediyorum. "Teğet" beni çok etkiledi. duygularını hep coşkun olsun.
Tebrikler...