*Hiçlik!Ufka yönelmiş Bakışlarım ki; Sızılı ve taptaze, Gülümsemeler Batışında günün Yürek göçü bu olsa gerek... Bir dağ yalnızlığı Gözlerim ki; Tutunmuşum kendime Düştü düşecek Devrildi devrilecek Üstüme... Varmiydim, varmiyim Olmuşum olmamişim Öncem sonram Ne fark eder kime ne? Kendimi kendimde ararım Ki, buldum: Bir an hiç oldum! ... |
çok çok güzel bir şiirdi
kendini kendinde aramak
sonra bulupta bir hiç olduğunu anlamak
yazan yüreğin dert görmesin