Bilsinler ki yedi cihan güzeli,
Ancak senin ayağında toz olur.
Kendisini şair sanan bu deli,
Ne yazsa da senin için az olur.

Gökkuşağı senden alır rengini,
Zerren dahi doldurmaz mı engini?
Bir tanesin bulamazlar dengini,
“Buldum” diyen cehennemde köz olur.

Bülbülden de güzel şakır serçesi,
O ki cennet yüreğinin bahçesi,
“Emsalsizsin” demek bunun Türkçesi,
Adın dilde en şerefli söz olur.

Yıldızları söndürürken cemalin,
Melekleri mest ediyor her hâlin,
Çözülmedi çözülemez mealin,
Kara sevdan yüreğimde giz olur.

Derde deva dertlerinin âlâsı,
Kararmıştır gözlerimin elası,
Hasretindir bu başımın belası,
Sensiz geçen her mevsimim güz olur.

Aşkın lavı dökülürken bağrıma,
Vefan ile cevap verdin çağrıma,
Gülümserim ruhumdaki ağrıma,
Deli gönle zulmün bile naz olur.

Duygularım şaha kalktı,pürneşe!
Girdik işte sevda denen ateşe,
Ver elini dokunalım güneşe,
Vuslatımız hazdan öte haz olur...

İsmail Koray Şimşek