VUSLAT
Vuslat, kalbin attığı, menzilin bittiği yer
Herşeyin O’ ndan gelip te O’ na gittiği yer. Vuslat iki kelime "Sevgiliye Kavuşmak" Hakikate yaslanıp yalan ile vuruşmak. Sevgililer vuslatı kendine vatan saydı Hasret ki utanırdı vuslatı tanısaydı. Gökyüzü durmaksızın ağlar vuslat diyerek Yollar ufka uzanır gökyüzünü giyerek. Sınırı aşan yollar perdelere dayanmış Perde arkası vuslat yalnız O’ na ayanmış. Hasret doğuran ümit hazanın miladıdır Vuslata giden hayal yarının evladıdır. Vuslattır ekmeğimiz suyumuz nefesimiz Vuslattır bu dünyada yaşama hevesimiz. Her kelimede ferman her sözde vuslat olsun Onu yazmayan katip kendine cellat olsun. Selçuk YILDIRIM |