Değerli dostlarım bu şiirim biraz hususi, genel okuyucu için anlamı çok fazla belirgin değil. Ben ve yakın arkadaşlarım için anlamlı bir hikaye. Hikaye derken yaşanmış şeyler. Bir yatılı okulun ve belkide tüm yatılı okulların bir yüzünün -ki bu negatif bir yüz- fotoğrafını çekmek ve yansıtmak istedim bu şiirimde. Biliyorum bazılarınız açısından yorucu ve anlamsız gelecek. Okumayandan alınmam. Okuyanlar içinde umarım okuduğunuza değer...AEO

AĞIR HEKAT

Dinleyin karındaşlar
Size bir hikâyem var
İşitin yalınkatlar
Bu hekat akla zarar

Bizim “mutfak kedisi”
Bu hekatın konusu
Peki “kantin faresi”
O da onun bonusu

Helal haram sormadan
Mutfağı soydu yedi
Ağzı hiç boş durmadan
Yaşadı bizim kedi

Tek başına yiyemez
Vardı tabi ekibi
Bizi ise hiç sevmez
Bizim grup rakibi

Bunların çoğu hafız
Kuran hafızı güya
Hafız değil demek vız
Hafızlık birer boya

Anlatayım ben tek tek
Kalmasın gizli saklı
Elif gözüne mertek
Sin kaf hepsinin hakkı

Gammazcılar kralı
Benim adaşım “aydın”
Yalan dolan sıralı
Adaşım olmayaydın

Senin yüzünden yavşak
Küfredildi ismime
Senle geçildi daşşak
Ben alındım üstüme

Ya “Langırt”a ne dersin
Biz beklerken himaye
Gösterir elin tersin
Cazip gelmiş sermaye

Millet öyle bilmiyor
Ama önemi yoktur
Bunu Allah biliyor
Onun azabı haktır

Yağcılık yalancılık
Herifte sanki sanat
Sömürü talancılık
Uçacak taksan kanat

Nokta kadar menfaate
Eğilirdi virgül kadar
Uğradı bak felakete
Ne diyeyim işte kader

Çabuk koş ulan “Dabış”
Kurtlar sarmış masayı
Hemen kaşığa yapış
Kaptırmadan parsayı

Derinden götürürsün
Zaten senin huyun bu
İzini yitirirsin
Samanın altından su

“Kibir iki bin bir”
Tali grup üyesi
Ara sıra, bin de bir
Şölenlerin güvesi

Çok hevesli değildin
Bilemedik ama niçin
Onlara eğilirdin
Bizle olmamak için

Aşçı zaten bilmem ne
Düşün ki tam bir manda
Hemen verir dibine
Zoru gördüğü anda

İhtiyaçtan istesen
Verir sana yağlı su
Onu kullanayım desen
Siner tene kokusu

İdare de umarsız
Her bir şeyden habersiz
Boşa medet umarız
“Konuşmayın ulan siz”

“Ooo buyurun müdürüm
Daha da nasılsınız
Alır mısınız dürüm
Ne kadar asilsiniz”

Yağla yağla yağ beleş
Nasıl olsa milletin
Yağla iyice yerleş
Nimetine devletin

Ufacık çocukların
Hakkını ye ol keleş
Yuttuğun sucukların
Miktarı nice kalleş

Zamanla kokuyu almış
Bizim “kantin faresi”
Bunlara korku dolmuş
Olmuş yürek yaresi

“Çek git kantine” desek
Kantin elden gidecek
“Gel bak keyfine” desek
Mutfaktaki bitecek

Kalan kırıntıları
Tırtıklayınca fare
Oldu sıkıntıları
Onu kovmak tek çare

Yumruğun güçlü bugün
Sindirirsin bizleri
Zannetme ki yarın bir gün
Silinir gider izleri

Ben unutsam melek yazar
Bu haksızlığı, zulmü
Felek düzenini bozar
Anlarsın kudret mi, zül mü

Ey yandaşlar, yalananlar
Cahildiniz o an madem
Herkes beni yalan anlar
Bari şimdi olun adam

Söyleyiniz yalan mıydı
Ettiğim bu rivayetler
Yoksa bu bir plan mıydı
Saklanan bu cinayetler

En son da kutladılar
Afiyetle mezuniyet gecesi
Hepsini güzelce katladılar
İnkâr edildi zulmün nicesi

Dediler niye gelmedin
Sınıfının gecesine
Benden şöyle selam edin
Lanet olsun her hecesine

Unutmak hayvana ait
Affetmekse Allaha
Nasıl yaptıysa ifrit
Ödeteceğim vallaha

İhsan POLAT 14.12.2008.İspir