Suskunluğuna dair IIşehir, üzerine iğnelenmiş elbise gibi dikiyor gözlerini geceye ilmik ilmik işleniyor soluğun düşüyorsun şiirlere son var mıdır? diyebildiğin günler senden çok uzaklarda özüne dön yakarışların çare getirmese de rüzgarını bekle o rüzgar ki seni ulaştırır iklimine dinle topraktan fışkıran suyun sesini kendini bul bul ki kuşatsın bedenini sessizlik dudaklarına saplı her söz yorgun savaşçının sadağındaki son ok kırma sarılıp üzerine ört zamanı Aytekin Orhan |
bir iki fazlalık -yineleme çıkartılsa..
aktarılmak istenenin doğrudan verildiği
ruhu salan.. kasıp kavuran fakat kasmayan dil...
sevgimle kalın..