Sevdalar büyütmüş beni,
Güneşe dönmüşüm gülümsemişim,
Bir bakmışım kararmış gökyüzü,
Kaçmışım yıldırımlardan.
Ne fayda...
Çarpılmışım...
’Ayrılıklar da sevdadandır’ demiş şair,
Korkmamışım...
Çarpılan yüreğimle,
Bedenimi topraktan kaldırmış bir el,
Tutmuşum...
Denizin üstünde yürümeyi,
Kanadım olmadan uçmayı öğretmiş bana
Ve gitmiş elin sahibi...
Sonra yağmura dönmüşüm yüzümü,
Gülümsemişim,
Bir bakmışım,selin ortasındayım,
Yüzme bilmeden.
’Yağmur iner ve diner’ demiş şair,
Korkmamışım...
Bir el uzanmış,tutmuşum!
O da gitti...
Gelişler gidişlerin habercisiymiş,
Büyüdüm sanmışım hala küçükmüşüm
Sevda acısına katlanmaya...
Gittin sevgilim...
Radyoda Kazım Abi,
Elimde bıraktığın hüzün...
’İyi’ hatırlamalıyım seni,
Hesabını sormamalıyım,
Giderken yüreğimden aldıklarının!
İsyan etmemeliyim şiirlerimde!
Korkuyorum...
Değmesin elime bir el,
Bırakın çarpılayım,boğulayım...
Değmeyin yüreğime!
Bırakın beni
Kendim kanatayım yaramı da
İzi kalsın hatıraların...
Unutmayım!
Sevda için gülümsediğim anları....