hezeyan bakışlım
her duada şiir gibi gözlerin
gitmeden seni birkez öpsem sarılsam saçlarına akşamın kızıllığında ve ağlasam omuzlarında gözlerinin maviliği kızıla boyar beni yanıp kül olurum gözlerinin harında savur her zerremi senin açtığın iklimlerin rüzgarlarına yüreğim avuçlarında kalsın dudaklarının esaretinde saklı beni her rüyam senle başlar senle son bulur gurbet gurbeti sürgüne gönderir uyanmasam yok olup gitsem hayalinle bazan korkularım depreşir parçalar akbaba misali yaralar beni günün koyu mavilinde öpüşür dudaklarımız açmasada mehtap, ikimizi biz eder samanyolu dönülmez akşamın ufkunda beklerim tüm serencam ağlayışlarda. şakaklarıma karları yağdıran sukut-u isyan bakışlım devrilmesin hiçbir gül bülbülünden sen beni öldürürken, hezeyan bakışlım selçuk bozdağ/2009 |
şakaklarıma karları yağdıran sukut-u isyan bakışlım
devrilmesin hiçbir gül bülbülünden
sen beni öldürürken, hezeyan bakışlım