(C) eylansı gözlerde hülyâlı yaz mehtabı
Y(E) diveren gülü türkü söyler dudakta
Yü(R) eğinde hangi sevda var kimse bilmez
Gec(E) leri inmez, sallanır hep hamakta,
Cere(N) bu, deli kız, yalandan ağlamakta.

(C) eviz kadar aklı esrarlı gelgitlerde
R(E) nkli yalanlarla, sakızdan vaz geçmiyor
Yü(R) üyüşü tılsım çözer, patlar sessizlik
Ell(E) riyle git der, gözleriyle gel diyor;
Cere(N) bu, deli kız, her hâlini hayra yor.

(C) anı kıymetliymiş, eli işe hiç değmez
N(E) hirler boyu aşk, ışıltılı göz kırpış
Bı(R) aksan caddeye soluğu kesen sancı
Çek(E) r mıknatısca herkesi bakış bakış
Cere(N) bu, deli kız, dışı bahar, içi kış.

(C) ılız korkulardan orman yapar kendine
V(E) pamuk prenses olur, şaşırırsınız.
Hu(R) iler soyundan geldiği belli amma
Ceh(E) nnem ateşi dilinde sanırsınız;
Cere(N) bu, deli kız, boşa aldanırsınız.

Mustafa Ceylan



-------------------------------------------------
GÜLCE-Akrostik