------------------Senin hiç yoktu
---------------------------- Benimse vardı bir tane,
-------------------------------------------- Seviyordum.
-----------------------------------------------------BERTOLT BRECHT




I.
O kadar çoktu ki zaaflarım,
Ve ben hepsini biliyordum.

II.
Ellerim titriyor tutamıyorum/tutunamıyorum
Boşlukta kaybolmuş gölgeler gibiyim
Al yüreğimi ellerine kanat yine de vazgeçmem
Yüreğim kanarken bile gözlerimden sen geçiyordun.

Sevmek değildi tek zaafım alışmakta vardı sana
Ve hiç itiraf edemesem de korkuyordum yalnız kalmaktan
Bazen git diyebilsem de sessizce
Giderken bile gözlerimde sen kalıyordun

Uzun ince yol hikayelerinin tam ortasındayım
Fark etmiyor ileri gitmek ya da başa dönmek
Vakit aynı dar vakit
Sus desem de kendi kendime
Susarken bile son sözüm sen oluyordun.

Ey vakitlerin dar gölgelerin kısaldığı gece
Söyle nasıl geçer kederlerim?
Nasıl diner acılarım?
Alacakaranlık çökmüş hüznümün eteklerine
Hasretin acısı mıh gibi yüreğime


Karma karışık düşünceler içinde senli hayallerim perişan
Bilemezsin yokluğunun acısını
Dualarım sabrın kalelerinde tutuklu
Nedametim yüreğimde
Ezilir ruhum virane yıkıntılarda ağlamaklı
Gitme kal! Desem de yine de gider misin ey yar?
Çaresizliğimle bırakarak beni
Heyhat…
Bilirim vuslat yok bu aşkta


III.
Haydi durma git
Bana kalsın kaldırımlardaki telaşlı ayak izlerin
Al avuçlarımdan sevdanın sıcaklığını
Bırak bende kalsın
Kanayan gözyaşlarım yokluğunun yangınları

Bir de…
Bir de ölüm’ü bırak bana
Yalnızlığımla.

X ADAMUS / FLYCAN