UNUTAMADIM
unutamadım ben unutamadım
daldaki çiçek yapraklarını gökteki yıldız parlayışını ilkbahar yağmurunu sonbahar hüznünü unutmadığı gibi bende unutamadım parcalanmış kalbimin yitirilmiş sevdamın nefesiz gecelerimin sesizliğini unutamadım ben unutamadım unutamadım o gözleri bir gülün yaprağındaki yağmur damlasında güneşin sıcaklığında yağan kar taneciklerinde süzlen göz yaşlarımda her yerde fakat ben orda değilim onun gölgesinde olsam kanatlanıp kuş olsam semalarda ona dokunsam ona sarılsam ne olurdu? benimkisi bir şiir değil bir özlem benimkisi bir aşk yokluğu hissedilen bennimkisi ölüme susamış bir yaşam gideceği yeri olmayan ... |