ISSIZ SIR
Sisler içinde ıssız bir kör kuyu
Durmadan doldurur boşaltırım sanki tatsız suyu Yokluğun terlerimi damlıyor ne beynime Her gece kusuyorum sanki kefen bezlerini önüme Neredeyim? Beynim kemiriliyor sessiz sessiz Ahengini arayan ney gibi sanki ben kimsesiz Sırların aleminden bir acayip sır : ÖLÜM !.. Hayat beni titreten sanki cılız bir mum Yeter, yeter artık çektiğim Neredesiniz müjdeli gözler önünüzde eğileyim… |
ilk yazılan eserlerin şanssızlığına upramaz daha çok kişi okur umarım