KURUMUŞ DENİZSensizliği kabullenmek; Denizsiz bir İstanbul’da Örümcek ağı dolu bir vapurdan Ölmüş martılara bayatlamış simit atmak gibi... Seni unutabilme ihtimali; Rüyalarımdan düşlerimden çıkan Bir kabus gibi; Korkunç ve uzak gerçekten... Ama ben Deniz kurur, Martılar ölür diye Bir kova tuzlu su döküyorum kalbime Sen aklıma her geldiğinde... |
aşkkı koruma altına aldık pamuk ipeklere sardık
kıymet bilmedi
incitti bizi nedenki
selamlar