BIR KELEBEK KADAR ÖMRÜM OLSAYDISokaga ciktim diyorsun; donuk, mat, renksiz Tas binalar kül rengi; cansiz, sessiz Yürüyen siluetler gördüm; ruhsuz, benizsiz Kulaklarim ugultularla doldu; anlamasi imkansiz Ben yapamam diyorsun bana Ah ah ya ben ne yapayim buralarda Sen döneceksin bir kac gün sonra vatana Mutlumuyum sanirsin buralarda Yasamak denmez buna Direndigime bakma Baska yolum cikarim yok ki bu dar cikmazda Müebbet yiyenin affi olur mu hayatta Firara kalktim kac kere Zincirleri kirarim birer birer diye Kül renkli sokaklarda gezdim bilincsizce Bir labirentteyim sanki döndüm gerisin geriye Üzmek istemem seni, sizleri Ne care kanadi kirik bir kus misali Kaderine razi cekiyorum gurbeti Sevmiyorum, sevmeyecegim bu illeti Sol yanim aciyor düsündükce Yaram kaniyor ince ince Keske bir kelebek kadar ömrüm olsaydi O da sevdiklerimin dizinin dibinde Cigdem Kilic |
Yaram kaniyor ince ince
Keske bir kelebek kadar ömrüm olsaydi
O da sevdiklerimin dizinin dibinde
Keşkelere boyun eymekteyiz; duyarsızlık yüzünden...
Kelebek kadar derken bazanda;
Bu DÜNYA Hiç Yaşanmaz!.." diyesi geliyor insanın...
Kimysal, nükleer derken tabiaat ana katlediliyor ya; ne kelebek kalacak ne de arı bu gidişle...
Sevgilerimle efendim...