KENDİNE KAYIP GÜLLER
Gecelerim kayıp ellerimde aynı rüyaları görüyorken biz
Buz tutan ufuklarım uzaklarımda kar yağıyor düşlerime Bir uğurlama ömrümde güz sancılarına yanan aşkımla Kör dehlizlerde tükenen karanlıklarında çıkmazım. Bir hiçliği avuçladıkça sızlıyor sancılarım lal zamanlarımda Hangi zamanlar sevişirdik umutlarla çoktan unutmuşum. Bedenimde misafir acılar bir kıyamet emri verilmiş ruhum Hüznü boynuma geçirilmiş ipler boynumda soluksuzum. Üç kuruşluk adamların beş beden büyük gelen sevdamızla Kelepçeli düşlerinde prangalı dolaşmak mı aşk? Bir sigara içimi sevişler sadaka sevdaların koynunda kanıyoruz. Ne beylik laflar etmişiz bir parça ten uğruna yoluna ölürüm gibi Vah kimlere gömmüşüz sevdalarımızı katık edip? Vah nerelerde gömülmüş masum bebeklerimiz? Bin gece kan ağlamış da gözlerimiz sevdamıza Bir gecede tek kurşunla vurulmuş gittikleri yerlerde kalakalıp Hep aynı senaryoda sarhoş umutlarımız kayıp değil mi? Son replikleri saklamışız hep kendine kayıp gül sandığımız dikenlere Şimdi konuşsun çaresizlikler hep onlara satmadık mı korkularımızı? Kimsesizliğimizi kimden saklayabiliriz? Kaç siyah kefen biçerken umutlarımıza zebaniler defalarca öldük. Sahi kaç kez ölünürdü? Umutlar sıkışmış paslı kapıların menteşelerine Herkes bir kapının ötesinde kayıp Adı yalnızlık olan cehennemlerde yanıyor meleklerim. Nelere ağlıyor gözlerim bir değmeze mi? Hak etmeyen mühürlü zamanlarımda esrik sevişmeler kaldı. Ben değil miydim bu asi bu deli ırmak? Çiçeklerime bulaşan bu kan yüreğimin kanıyorum. Şimdi beni yar mı vurdu? Deli sevdalar ölüm ötesiydi değil mi bende? Sevdik mi yalın ayak bırakmazdık sevdiğimizi cam kırıklarında Ödünç rüzgarlara mı boyun büktün sen ellerde esen? Ben hangi iklimlerdeki aşklara gebe bundan böyle Ben sensiz Sen bensiz... SESİNE SÖZÜNE EN GÜZELİME EN ÖZELİME BERNACA BERNAM’A GÜZEL SESİYLE ŞİİRİME VERMİŞ OLDUĞU DEĞER İÇİN TEŞEKKÜR EDİYORUM... İYİ Kİ VARSIN YASEMİN SENİ ÇOK SEVİYOR BERNAM... |