SESSİZ YOLCULUĞUMBu dünyadan çağırır hayata kader beni Cebimde birkaç umut, yalnız ve sokaktayım. Dayanır gök kubbeme; ıslatır keder beni Sırılsıklam on dokuz senedir ayaktayım. Bu yağmurdan kamçılar eyledi heder beni Karartır gök kubbemi; ıslatır keder beni. Buğulanır göremem gözlüğümün camları İliğime dek yakar benliğimi bu ayaz. Sessizce boynu bükük doldurdum hamamları İki metre kumaşın akındaymış bütün yaz. Ne zamandır gönlümde yağmur döver damları Çaresiz boynu bükük doldurdum hamamları. Neden hissetmemiştim soluğunu ensemde Beni ta can evimden yakacak bu avcının. Umutlar hüküm giyer şu müzeyyen kâsemde Bütün çirkinliğiyle karşısında Savcının. Daha nice hülyalar tutuşurken busemde Heyecan hüküm giyer şu müzeyyen kâsemde. Sekerat vakti gelmiş lamba hala yanmakta Gecenin perdesini yaracak mı sanıyor? Faniler hüzün ile beni uğurlamakta Bu doğuştan yarayı saracak mı sanıyor? Şimdiden bir hasrete kalbim ekmek banmakta Ve faniler nihayet beni uğurlamakta. MEHMET DURAK 01.11.2009 -- ADANA – 23:26 |
sen yazmaya devam et kardeşim, en iyi yerlere geleceğine inanıyorum. başarılar dilerim.