PEMBE AYAKLAR...
Ayaklarını kucağıma uzattı,
Çıplak ayaklarını... Üzerinde pembe bir bluz Ve basma bir etek vardı, Çiçek desenleriyle dolu... ’Dövme çizermisin?’ dedi ’Elindeki kalemle...’ O sırada saçlarıyla oynuyordu, Örgülü saçlarıyla... Ben çizerken dövmeyi O gökyüzüne bakıyordu, Güneş gözlüğünün ardından... Bugüne dek kaç kız öptüğümü sordu, Sayısını hatırlamadığımı söyledim. Ya sen? dedim. Kaç erkek öptü seni? ’Yalnızca bir...’ dedi. Peki dedim seni en güzel yerinden Öpmemi istermisin? O merakla bakarken, Tuttum Pembe ayaklarından, Öptüm Tam altından, O da; Gülümsedi... |
Düşündüm. Kızgınlık böylesi bir şiir yazdırmış diye... Oysa şiir gülümsetti. İlk okumaya başladığımda...
Hayatın penceresi dedim... mutluluk dedim.
Güzeldi. Tebrikler
Saygımla