KUŞLAR...
Her sabah penceremde ekmek ıslattığım kuşlar,
Gelmeyin, Çünkü ben yorgunum… Her akşam çıktığım dik dik yokuşlar, Gelemem, Çünkü ben yoruldum… Her sokağa çıkışımda sırtımdaki bakışlar, Gelmeyin üzerime, Ne olur insafsızlık etmeyin! Bir kış günü öleceğim, Beni soğukta gömecekler, Cenazemde hazırdır o kuşlar. Tabutum kanatlarında, Son duam dudaklarında... Ve birgün birisi bir kitap alır, İçinde satırlarım. Okur şiiri ve unutur şairin ismini... Oysa ben, hatırlarım; Cennetin şarkısını söyleyen Ve Tanrının ismini eskitmeyen Onlardır; Kuşlar! |