Gece bile fazla bu akşam bana…
Öyle siyah öyle alacalı ki karanlık..Uyumak istiyorum alabildiğine..Kapatıyorum gözlerimi sen oluyorsun uykularım..
Açıyorum gözlerimi yalnızlığa kapılıyor düşüncelerim…
Anlamsızlığımla eş değer oluyorsun aniden…
Gidişini seyrediyorum anılarımın arasından…Tozlanmış duyguları temizliyorum kelime kelime..İçim acıyor derinden…

Gülüşünü anımsıyorum…
İçim burkuluyor…


Sensizliğe alıştırırken günlerimi şimdi ne gerek vardı ki sana ? Düşüncene bile tahammülü yok yüreğimin..
Silebilsem yüzünü gözlerimden…

Ne acı…Seni hiç unutamamışım ki ben…Eskiyen eşyalarım arasına saklamışım yaşanmışlıkları...Ertelemişim sensizliği bile bile…

Şimdi…Ne şarkılar ne satırlar dolusu cümleler..Hiçbiri iyi gelmiyor sensizliğime..
Belki çığlıklarımı susturmasam ağlasam yağmur misali damla damla…Kimbilir unutulursun belki ozaman…

O an duygularıma baş kaldırıyorum…Bakıyorum gökyüzüne bırakıyorum çığlıklarımı yıldızlara doğru…
Atıyorum seni özleyen her bir parçamı…Yüreğimi arındırıyorum fazlalıklardan…
Bu kadar kolay olmamalı…İçimdeki ses seni çağırıyor her darbemde…

Durmuyorum…Parçalıyorum seni…Kanıyor her bir yanım...

Yüreğinize sağlık Efendim Harika bir şiir.
Şiirinizi okyunca bunlar geldi içimden.
Saygılarımla.
Siz DEĞERLİ KALEMİ SAYFAMA BEKLERİM.