SEN YOKSUN DİYE
Ne doğan güneşin, yıldızın, ayın,
Feri yok, nuru yok, sen yoksun diye. Ne çayın, kahvenin, içtiğim suyun, Tadı yok, tuzu yok, sen yoksun diye. Bülbüller firarda gül açmaz oldu. Ötmüyor, kokmuyor, sen yoksun diye. Hasretten bu seven sarardı, soldu, Mum gibi eridi sen yoksun diye. Dil suskun konuşmaz acır sol yanım, Hicranla yoğrulur sen yoksun diye. Günlerim geçmiyor sıkılır canım, Aylarım yıl olur sen yoksun diye. Yağmurun damlası cama vurmuyor, Esmiyor rüzgarlar sen yoksun diye. Gözümün yaşları bir an durmuyor, Ağlıyor,dinmiyor sen yoksun diye. Gözlerim bakınca yeşil yaprağa, Hep solgun görünür sen yoksun diye. Takatim kalmadı düştüm toprağa, Ezildim, sürüldüm, sen yoksun diye… 29.10.2009 AHMET SİVRİ |