Sanırsın şu dünya üstümde kaldı
Genç yaşta yetmişe basmış gibiyim
Günahlar sol yana bir hüzün saldı
Hayata gücenmiş küsmüş gibiyim

Dürüstçe koşarım hakkın peşinde
Doğruya yer yokmuş dünya işinde
Vuslata ermeyen aşk ateşinde
Acıyla kavrulmuş pişmiş gibiyim

Hileli işlere aklım ermedi
Bilerek ağzımdan haram girmedi
Bu dünya yinede huzur vermedi
Çaresiz dertlere düşmüş gibiyim

Dil kötü söyler göz kötü bakar
Kebair günahlar sel olur akar
Şu zalim nefsim hak yoldan çıkar
Ben rotayı çoktan şaşmış gibiyim

Dertliyle ağladım gülenle güldüm
Diriyle gezerken ölenle öldüm
Şu geçen ömrüme yandım üzüldüm
Sanki boştan yere koşmuş gibiyim

Hani baban vardı nerede deden
Bu kadar keşmekeş bilmem ki neden
Elimde tek kalan yorgun bir beden
Zahirde kendimi aşmış gibiyim

Ahmet’im zannetme günah tek sende
Mecburen bulaştık istemesen de
Son nefes gelmedi can hala tende
Ben benden ümidi kesmiş gibiyim


23.11.2011
AHMET SİVRİ