DENİZ
Hangi vakit dertlensem;
Hasret denen balyozla Parçalansa ensem, Gurbetteki tek tozla Toprağımı özlesem, Ağlamaklı gözlerle Yollarını gözlesem, Dönmez denen yârimin, Hangi vakit sevinsem; Mutluluğun kişneyen Mahzun atına binsem, Yorgunluktan esneyen Bir köylüye özensem, Onun gibi her zaman Gülüşlerle bezensem, Hangi vakit ürpersem; Korkuları yanıma Birer birer sersem, Bu korkular kanıma İnce ince işlese, Ardımdaki hayalet Bacağımı dişlese, Kıyısına sığınır, Dalgasına derdimden İçli, içli yakınır, Konuşurum onunla. Yanımdadır her zaman Yüreğimle beraber, O bendeki kahraman Herkes ondan bihaber, Dalgasında kederim Bir, bir erir kül olur. En muhteşem eserim Rüzgârında duyulur. Ona deniz demeyin! O hakiki yoldaştır. O her zerre emeğin, Kotardığı bir aştır. |