GÖLGELERDENMİŞ YAŞAMI BAHAR’IN
Boyu boyum kadar,
Yalnızlığımın Terkedilmiş bir insan Görüntüsü veriyorum. Hazır değil göç’e dudaklarım Biliyorsunuz, Çok şeyler söylüyorum. Yıkıp gidiyorum çağları, Peşimden geliyor geçmişim Dur diyenim yok şimdi, Hayret ediyorum. Bura nere, ben kimim? Nereye gidiyorum? Niçin mevsimlerden sonbahar? Hava sessiz ve soğuk… Kim bu insanlar bilmiyorum. Sesler yankı yaparmış, Gölgedenmiş yaşamı baharın. Ah kara gözlüm, Aç deme gözlerimi Bir rüya sanki yaşamım, Uyanamıyorum. Her şey çok hafif, Bir yağmur yağıyor üzerime hafiften Bak, Yalnız değilim gittiğim yerde Kâğıt helvalar yiyor, Işıktan atlara biniyorum. Vazgeçtim sahte cennetinden dünyanın Elveda diyorum. Adnan DENİZ |
Sesler yankı yaparmış,
Gölgedenmiş yaşamı baharın.
Ah kara gözlüm,
Aç deme gözlerimi
Bir rüya sanki yaşamım,
Uyanamıyorum.