Gerçek sevgi, iyilik gördüğünde artmayan, kötülük gördüğünde eksilmeyendir. YAHYA B. MUAZ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
BİR KIŞ GÜNÜ ANKARA
adnandeniz
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 1 yorum · 1826 okunma
 BİR KIŞ GÜNÜ ANKARA
Uğulduyordu rüzgârdan yer ve gök
Soğuktan buz tutuyordu elleri… Zaman kışı sallıyordu, Kurtuluş parkında bir serçe kuşu Donmuş gözyaşı ile ağlıyordu. İçine çökmüştü gözleri, Hikâyesi okunuyordu saçlarında. Beyaz bir tül’e dönerken kara Lime lime ediyordu Ankara. Geceydi ve yalnızdı karanlıklarda, Korkuyu izliyordu titrek yüreği Gölgeler oynuyordu bir kış’ın havasında Uzaklarda bir yerlerde bir çocuk ağlıyordu. Yola serdi dört yılı buse verdiler ona İçindeki isyana dizgin vurdu atlılar. Her yandan bir sorunun içinde kalan oydu Bir kış günü eridi donmuş olan o yara. Kimse yoktu yalnızdı çekti gitti oradan Kim bilirdi yaşanan belki bir aşk yarasıydı Yalnızlığın içinde yaşanmayan bedeli Aldı gitti gurbetten o günleri sılaya. Adnan Deniz |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
BİR KIŞ GÜNÜ ANKARA şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 13.2.2009 19:14:07
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1826
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.