Topla Bohçanı Kalbim…! Gidiyoruz…
Topla Bohçanı Kalbim…! Gidiyoruz…
İçinde sadece aşk kırıntılarımız olsun. Bir mavi gökyüzü altında dizeriz kırıntılarını sonra da dokunuruz, güneşe inat… Özgürlüğe ıslık çalan, bir kınalı kekliğin sedasıyla sonra da toplarız kırıntılarımızı acemice de olsa ve yardıma ihtiyaç duyduğumuzda Merak etme sen kalbim. Haber salarız, bize ziyanı olmayan kır çiçeklerine. Topla dedim ya kalbim... Topla bohçanı gidiyoruz. Daha gökyüzünü başımıza dökmeden feonaltılar ve kirletmeden suyumuzu kargalar tenimize isyanlarını koymadan arılar yokluğumuza göz koymadan meraklı komşular ve gözyaşlarımızı kıskanmadan, şu yağmur yüklü bulutlar topla dedim ya kalbim… topla bohçanı gidiyoruz. zerresi bile kalmasın gecenin siyahi teninde, sevdamızın. inatçı rüzgârların eteğinde kalmasın hiç umudumuz penceremize vuran yağmurun tanesinde; kalmasın, hiç hüzünlü gözyaşlarımız. ve avucunda kalmasın sıcaklığımız, güneşin. topla bohçanı kalbim… topla gidiyoruz. zeri kızın, satılığa çıkarılan hayalleri için topla. mavi bir gölün derinliklerinde gömülen gün görmemiş tamara sevdası için de ve parmakları nasırlı kızların, şahmeran desenli yürekleri için topla topla bohçanı kalbim… dedim ya... topla gidiyoruz Fesih Vural |