Sevmek acı çekmektir, sevmemekse ölmek.. ARİSTOTELES
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
YAŞAMIN DAMARLARI...!
feriha
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 12 yorum · 1160 okunma
YAŞAMIN DAMARLARI...!Yağmalıyordu ölüm insanı, Ruhlar hapis. Parçalanıyordu hücreler, Atomun gölgesinde, Can yoktu canan da. Bahar ,umut neredeydiler? Gelmiş miydi yarının günü? Yeni açılan şafak. Gökten çakan ilk enerji, Öfkenin karası çalınmış Güneşin yüzüne Masumiyetsiz bir karanlık Hala duraksız maceraların da Kadere naz eder yel. Fırtına döküyor yaprak kımıl kımıl Akıyordu buz. Çözülüyordu nefrete hırs Yanıyordu nefesler ateşte. Alev alevdi yürekler Canda canın damarları Yanılmıştı hayat. Gelmişti ruhsarın efkarı Ve bahardı yokluğa zaman. Ölüm fışkırıyordu artık Dönek uzmanlar vardı İnsanın düşman olduğunu anlatan Çaresizliğin fırtınalarında Kaybetmiş yününü Fırsatın kıskacında ağlıyordu ay Döl tutuyordu ölüme cehalet Kırkı çıkmadan daha Doğumun yeni sancısı başlıyordu Yaşamadan doğuyordu Ceberut ta zaman Azıyordu acılar katmer katmer Ne zaman başladı. Ve nerede bitecek belirtisi yoktu. Süresiz çarklarda Akarken ömre husumetli zaman Nefessiz ıslak. Kan alevi yazlar vardı Yanıyordu hücreler Alevin gölgesinde hayat Barut kokusu kan kokusu Unutturmuş tu insana insan kokusu Anlamsız siluetler kol geziyordu Kaderin dar sokaklarında Çıplak çocuklar oyun oynuyordu Ölümün renklerini Silahının çeşitlerini öğretiyordu Yazarken anlına çiviliyordu Gelmiş ve Gelecek günlerin aynılığını Nefessiz rengi kara. Ve renkler ahenksiz Toprakta insan başakları Filizsiz körpecik Toprak merhametsiz Gök merhametsiz Yağıyordu insanlar toprağın göğsüne Kol bacak dal kanat Dağılıyordu göğün yüzüne Ne ten vardı bedende Ne et vardı kemikte. Ve insanlar yağıyordu Ne kar ne dolu. Ne de yağmur yağıyordu İnsan tarlaları bunlar. İnsanlığın karası Umuda yaşama uzak insan tarlaları. Gelecekten habersiz Habercileriydi ölümün, Merhametin gözleri görmüyordu. Bakmayı unutmuş kör gözler vardı Hissiz nefesiz soluksuz du Sevinç küskün yürekler paslı Diller kenetli yüzlerse donuk Akıyordu yaşamın damarlarında Kan pıhtıları köpük köpük |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
YAŞAMIN DAMARLARI...! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
belginerturk
22 Mayıs 2007 Salı 22:04:32
Cevap Yaz
Mistik ve ilahi bir çekiciliği var dizelerin
bu da şiiri çok güçlü kılmış
elleriniz dert görmesin
Her zaman zevkle okuyorum çalışmalarınızı
harikasınız
bu da şiiri çok güçlü kılmış
elleriniz dert görmesin
Her zaman zevkle okuyorum çalışmalarınızı
harikasınız
saba35
22 Mayıs 2007 Salı 15:15:28
Yanılmıştı hayat.
Gelmişti ruhsarın efkarı
Ve bahardı yokluğa zaman.
Ölüm fışkırıyordu artık
Dönek uzmanlar vardı
İnsanın düşman olduğunu anlatan
Çaresizliğin fırtınalarında
Kaybetmiş yününü
Fırsatın kıskacında ağlıyordu ay
Kutluyorum..başarılı bir çalışmaydı...teşekkürlerimle...
Gelmişti ruhsarın efkarı
Ve bahardı yokluğa zaman.
Ölüm fışkırıyordu artık
Dönek uzmanlar vardı
İnsanın düşman olduğunu anlatan
Çaresizliğin fırtınalarında
Kaybetmiş yününü
Fırsatın kıskacında ağlıyordu ay
Kutluyorum..başarılı bir çalışmaydı...teşekkürlerimle...
MASAL PERİSİ
22 Mayıs 2007 Salı 13:46:22
Akıyordu yaşamın damarlarında
Kan pıhtıları köpük köpük
SON SÖZÜN GÜZEL OLMUŞ...
Kan pıhtıları köpük köpük
SON SÖZÜN GÜZEL OLMUŞ...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 22.5.2007 12:15:33
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1160
Yorum
: 12 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
iç acıtsada gerçekleri şiirselleştimişsiniz feriha hanım...
size teşekkür ediyorum hatırlattıklarınız için...
sevgiler...