Alevlere Ders Veren Öpüşme
Hayrettin Taylan
sevda ağları asırların sırlarında sensizliğimi bulur uzatılmış gelişlerin riyakâr anmalarında kalıntılı bir kitabe gibi okunursun yalnızlığımızın sofalarında satılmamış özlemler saklanır tutuluşun kıraçlarında varsıl sevgilere zincirleniriz sürükleniriz sevginin yaşanma anmalarında nefsimizin meltemleri yüzümüze vurur hazlar hazırdır gayrı alevlere ders veren öpüşmenin tam orta yüreğinde uyanır her şey kızıla çalıyor buluşmalar, anlara örtünüp çırılçıplak heveslerin sularına kapılmak gerek sana uyanmanın sabahındayım güneşi gün eşimden öptüm Senin Zeus koynunda düşlere düşeş olmak istedim Gözbebeklerinin ışıltılarıyla aydınlanır kara sevdam sağırlaşmış sevi sözcülerinden kulağıma fısıldanır aşk dünyanın ötesinde senin ötelerini anlatır yaşanmışlık bu yüzden karanlığı ve uzak kalışları parçalamak istiyorum Kendini aydınlatan ışıklar gibi oynaş hallerimden Geleceğimin değirmeninde öğüteyim seni Yarama un ,sevdama ekmek,bir ömrüme aşk ol Haydi, yıldızları sakla, soyalım geceyi ve sensizliği Sorgula dünlerimi, bir ömür beklemişliğimin bikri özünü Arzularımın tufanlarıyla siliver geçmişimi Yatır geleceği ,yastığımızın sıcaklık derecesine Saati kur yüreğimde ,kalp atışlarımdan oluşsun zaman yıllardır paslanan sevda kelepçelerimi ancak gelişin çözer bitivınlayan umut harelerimi, boşalt kavuşma denizlerime gülücüklerin dalgalandırsın her anı ve ruhumun denizini şiirnazım |