Fakat...Biz ovalarda barındık Yokluktu varlığımız Ne biz bizi pilanladık Ne proğramlandık İt sürüsü tabiriyle onaylandık Adımız nufustu Sadece kimlikte Ne gerimiz vardı Ne ilerimiz Çemberin ortasındaki Dikenli tel bizidik Ve biz hiç bir şey bilmiyorduk Ayaklarımıza bağlanmış zincirlerle Dik yamaca sürüldük Ardımızdan bağırdılar Yürü...Fil diye Sonrasında Kaçmayı öğrendik Bilinçsizce Ardımızda kaldı Kuru söylenti Ve biz aşarken enğebeleri Hiç bir şey öğrenemedik Bildiğimiz tek şeydi yaşamak Şimdi onu öğrendik Ne neydi Ve bizim hiç tranvalarımız olmadı Şok neydi Soğuktan sovuyup Ürperip hasta olsak Ha bir fazla Yada eksik olurduk Ve ben Arakladığım köşelerde İt gibi uğunurken Hep şiir yazdım Sebebini hiç bilmeden Şimdi yine çok geç Biliyorum Öğrenmek yetersiz Değerlerini Fakat Her şeyin adını Yalnızlık koydum İlk günden beri |