Uslanmadın Ah GönülKarlar yağdı başına, için için köz oldun Ateşlere atıldın, aldırmadın buz oldun Kuruttular toprağın, kaynayan bir göz oldun Uslanmadın ah gönül, yine coştun çağladın Aşk ateşine düştün, yüreğini dağladın Geceleri sabaha, uğurladı gözyaşın Feryadın düğümlendi, durmadı hiç savaşın Yorulmadı katlandı, onurlu dimdik başın Uslanmadın ah gönül, yine coştun çağladın Gurur saydın kendine, görünmezde ağladın Hep vuslatı aradın,umuda yelken açtın Küçücük yüreğinle, sen sevgiye muhtaçtın Ne zaman ki yaklaştın, o zaman korkup kaçtın Uslanmadın ah gönül, yine coştun çağladın Vefasız bir sevdaya, gittin gönül bağladın |
Bir an geldin aklıma, bakıp bakıp ağladım.
Göz yaşımı silerken, aşkını hiç doymadım,
___Kader deyip geçtik ya, kadermiydi bilmem,
___Denk değildik yaşamda, kaldığın yere hiç gelmem.
HakanKURTARAN-07.11.2009
Değerli Şairem (kardeşim)
Şiiri okuyunca duygulandım.Üstteki satırları yazdm.
Yüreğinize sağlık...
Saygılarımla ..