Sen Öğrettin
Bir muallime gibi girdin dünyama
Şiirde hece olmayı sen öğrettin. Belki kalemle yazmayı değil ama İçli türküler çalmayı sen öğrettin. Sarhoş olmayı, gökyüzünde uçmayı, Bin bir türlü cefaya kanat açmayı. Ateşten tarlalarda dert biçmeyi, Yanıp yanıp kavrulmayı sen öğrettin. Alnımdaki çizgilere kırışmayı, Saçlarıma dökülmekte yarışmayı. Damla damla gözyaşıma karışmayı, Güz gülü gibi solmayı sen öğrettin. Sevdanın uğruna şu zorlu yollarda Mecnunun oldum kaynayan çöllerde. Şimdi kalakalmış isem yaban ellerde Bana sensiz kalmayı sen öğrettin. Gayri bu dünyadan bir murat almadan Gücüme gitmez ölüm gelse Mevla�dan. Çünkü Hak katında vadem bile dolmadan Günde bin defa ölmeyi sen öğrettin. Serkan AKTEPE 16.10.2009 |