Çıkıp Da Gelsen Kadınım
Bir zamanlar (19 Yaşında iken) Teker teker yaktığım yaklaşık 200 adet şiirden bir tanesini yarım yamalak, bölük pörçük de olsa hiçbir düzeltme yapmaksızın Hatırladığım Kadarıyla aynen aktarıyorum. Kopukluk Mevcutsa Affedile...
Güneşim pencereme küsmeden Çıkıp da gelsen kadınım. Hasret takatimi kesmeden Çıkıp da gelsen kadınım. Kar çökmeden gönül dağına Yel vurmadan sevdam bağına Yaş varmadan ihtiyar çağına Çıkıp da gelsen kadınım. Geçer vakit gün ile yıl ile Çalar söylerim dil ile. Bir gün bir demet gül ile Çıkıp da gelsen kadınım. Belki garip biraz, belki tuhaf İster aptal desinler ister saf; Beklentim ne özürdür ne de af. Çıkıp da gelsen kadınım. Bakacaklar mı diye kem gözler Telaşından yürek sızlar. Tükenir hasret dolu sözler Çıkıp da gelsen kadınım. Her zil sesinde hoplayan yürek Del olur elleri görerek. Bir gün de sen ’Merhaba’ diyerek Çıkıp da gelsen kadınım. Gonca gülüm solup geçmeden Dalından bülbül uçmadan Azrail kucağın açmadan Çıkıp da gelsen kadınım. ........... ................. ..................... ........................... ( 2004 ) Serkan Aktepe |
çok güzel bir çalışma olmuş,
doğal ve içten...
kaleminiz daim olsun..
saygımla..