hoyratça bir ugraştı benimkisi
hasrete çıkacak bir aşka yemin edemezsin

kurşun yüklü gözlerim ağlamayı beceremiyor
ağır ağır çıkıyorum hasreti, gönül yangınının içinde

verilmesi zor sözleri veremem
ne mechuldeyim ne de senin gönlünde
arafta kalmakmış bu aşkın diyeti

diz çöküp ıslatsam da secdeleri
istemezmiş yaratan kendikinden büyük sevgiyi

gözlerimi dağlasada bu amansız ayrılık
yangdıramam yağmurları

bıçak sırtı bu sevgi çıkmazı dar sokaklar
ne siyahı belli ne ak’ı
ayın hilaline düşer sızım
arş-ı titeretir de yine sözüm geçmez sana

hayatın tüm çıkmazlarını
vişne çürüğü yaralarıma bastırsam da
bir yamalı bohça misali emanetim sana

limoni gülüşmeler gösterisi kalabalıklar
ruhu donduran buz kırığı sevişmeler
boyar beni renkten renge

ağlarım akmasada gözyaşlarım
taze ot kokusu sana uyanışım her sabah

divane dövülmüş bir havan içinde/tüm aşk nağmeler
dile dökülüyor bu gönül yangınının içinde /her seyr-i sefer

selçuk bozdağ/2009 ekim 18