SENSİZİM
ilk bakışında yaşadığım heyecan ömür boyu sürmeliydi.
sürmeliydiki aşkın adı aşk olsun. yapamadık sevgili;yaşatamadık, zamana yenildik belkide. bu kadar basit,bu kadar çaresiz olmamalıydı AŞK sen giderken hıçkırıklarla boğulan gözlerim, nefretle bakar oldu hayata. hiç bir şeyin anlamı yoktu artık. ne gündüz doğan güneş, nede geceyi aydınlatan şehrin ışıkları huzur veriyordu artık yüreğime. sen yoktun artık sadece yalnız bırakılmışlığın çaresizliğiyle yürüdüm caddelerde. nereye gittiğimi bile bilmeden, ilk kez çaresiz ve sensizdim. |