MERHUM KUL
Mantık zindanları boylar
göçler başlar kırık dökük yaşamda tufanın habercisi gözlerimle hazırım ben dün böyle bugünde böyle yarına kim vekil ölüm avuçlar ruh askıda kalır gizemli fısıltı yerini bır çığlık alır gider rüzgarın teline bağdaç kurar yankısı kalır kulak zarında ecel kahramandır tükenir saat zaman anlayamasın ölüm usul,usul gelir sahte nefes gün yüzüne doğurgan yırtınır tende ömür acı kavurur et tırnağı toprak ana nice canlıyı canlı saklarken kulu soluksuz alır gögüs kafesine ölüm parmak ucuna basa,basa gelir yalan dünya burası hayhuyla geçer yediğin içtiğin sana yeter kefene cebin olsa kim takar adın kalır dürstlük bağında gonca gül ile merhum memnun diyemez hiç kimse ölüm açar sinesini ruh askıda kalır çırpınır son sözlerim kalemden beyaz sayfaya rabimin emirine eyvallah ölüm gelir izini yalayarak hırsım benden umut yaşatır şükür, şükür diyerek şimdilik yaşıyorum 16-10-2009 İST |
tebrik ederim yazan kaleminiz daim olsun.
sevgı ve saygılarımla...can dostum...