düşge
ardından bakakaldığım
yaz düşgenlerimde kanatsız kuşları andırırken arkadaşlarımın boynuna asıldı dostluğumun zincir halkaları düşgelerim yoruldu dününde barıştı -sevişti bu gününle yoruldu yarınlarında toprak oldu su oldu hava oldu karıştı mevsimlere hayat oldu buldu bitimsiz yolunu doladı yetim sevdasını beline anahtarı aldı eline bir de kontak bağırdı mı alabildiğine düşgelerim düştü işte ... 23*ağustos*2009 11:19 hülya bayazlar |
tebrikler