***EY NEFS***
Sana nasıl kanıp, nasıl güvendim
Sana itimat tam intihar imiş Sayende sen için seven övendim Senin işin gurur iftihar imiş Elimde kelepçen küflendi gitti Ayağımda zincir beni kahretti Yeter bu esaret canıma yetti Senin kullarına günah yar imiş Ayak atar atmaz gençlik çağına Apansız düşürdün sinsi ağına Tiryaki ettirdin zehir ağına Peşinde koşturmak sana kar imiş Yıllardır emrinde sefil köleyim Yeter düş yakamdan bende güleyim Düşüp ulvi aşka yanıp öleyim Ey nefs senin için azat ar imiş Ömür sermayemi batırdım bitti Koskoca bir ömrü bitirdim gitti Nice ulvi haslet yitirdim yitti Sana düşman olan bahtiyar imiş GÖNÜL DOSTLARINDAN İNCİLER -------------------------------------------------------- Bilmedim kendimi, Rabbi bilmedim Nefsimden kötüce huylar silmedim Hû çekip devranda, mel´un dilmedim Ki nâra götüren dipsiz yar imiş... Yıllarca takındım, hep süssün diye Ve kimse demedi, "mahpussun" diye... Tövbeye sarıldım; "ben" kussun diye Kusunca gördüğüm; nefs ağyar imiş... Gençlikle boyadı, perdeler çekti Şeytânla dostluğu; haktı, gerçekti! Dostun dost eyleyip, cehâlet ekti İlm dolmayan gönül, ah-u zar imiş... Az mı hiç yirmi yıl.. gafletti aşım Hakk eman vermezse, âfetti başım Derman oldu derde; Rayetti yaşım Ezilip büzülen nefs buhar imiş... Ol buhar üflersen, ayna´n islenir Heva-u hevesle ruhun pislenir Beyazî idrâk et; Mevlâ seslenir Der nefse kanmayan kul dil-dâr imiş....................SİYAHTAKİBEYAZ Doğruluk yolundan aldırdın beni Şeytani zevklere saldırdın beni Bir gün gelirir,inan yenerim seni Senden uzak olan bahtiyar imiş............Ahmet Umut Şiirimden güzel yorumu için kardeşime çok teşekkür ederim.sevgilerimle... |
Nefs..
İnsanların sınav verdikleri bu fani Dünyada yenemedikleri tek duygu
Nefs'ini yenen bu Dünyanın sınavından geçmiş olur
........................ellerine sağlık Şair kardeşi...