***BE İNSAN***Nedir bu tafralar nedir bu caka Kendini ne sanıp bildin be insan Nedir bu gösteriş hava fiyaka Dünyaya sen niye geldin be insan Kafanda fikirler hiçliğe gebe Oynayıp dururlar sanki körebe Bir türlü gerçeği yapamaz söbe Sen kendine yaban eldin be insan Kılavuzun karga oldu gülmedin Doğruyu arayıp bulup bilmedin Hataya kusura hiç üzülmedin Yanlışlarda karar kıldın be insan Ne yeşillik ne de meyve bıraktın Koskoca ömrünü manasız yaktın Issız sessiz kaygı veren sokaktın Gaflet denizine daldın be insan “Açlardan bana ne, eğer ben toksam Dünya batsın varsın, eğer ben yoksam” Dedin; “kime ne ki çürüyüp koksam” Kupkuru bir sahra çöldün be insan Kendine kendini, sormaz gibiydin Gayene hiç kafa yormaz gibiydin Hırsından yerinde, durmaz gibiydin Set bilmez kudurmuş seldin be insan Hayat gemisini yüzdüremedin Selamet içinde gezdiremedin Nefsin kör hissini bezdiremedin Bindiğin gemiyi deldin be insan Hiçe saydın izzet namus onuru Hayat sandın şaşa riya gururu Kördün göremedin ilahi nuru Güya sefa sürüp güldün be insan Bir gün çekip gittin alıp da başı Arkanda bıraktın hüzün göz yaşı Seni hatırlayan tek mezar taşı Öylesi yaşadın öldün be insan |
bu makamda görebilme kudreti insanda yok, hele yaşantısına yansıtabilme dinginliği ise hiç yok.
Üç kuruşluk şeyler için değerlerinizden vazgeçemeyeceğinizi ise ancak anlayabilecek idrakte ve görüşte kişiler anlar.
Görülen neyse ona karar verir sığ düşünceler.
Kapasite sorunu vardır iletişimde.
Anlayan ve ders alan kapasitede olmayı dilerim bu şiirden.
Düşündüren, sorgulayan,emek verilmiş eser için kutlarım,saygılarla...