Hasbıhal eyleyip sorma halimi,
Bil ki divaneye dönmüşüm dostum!
Mecnun gibi kaybetmişim yolumu,
Düşmüşüm çöllere, yanmışım dostum!

Âleme gül olan bana hep diken,
Benden gayrı yoktur bu derdi çeken,
Yârin sofrasında aşkı ararken,
Lokmamı ağıya banmışım dostum!

Sanki bir melekti, ya da bir peri,
Aklım aldı baştan vermedi geri,
Melül mahzun bakan yalan gözleri,
Aşkıma karşılık sanmışım dostum!

Sorma gözyaşlarım bir gün dindi mi?
Tufana dönüşüp, yıktı bendimi.
Felek aynasında gördüm kendimi,
Harap olan yalnız benmişim dostum!

Gönlümü sadece ona bağladım,
Bir tek ona yandım ona ağladım,
Vefasızmış meğer çok geç anladım,
Bir yalan sevdaya kanmışım dostum!
Sevgili dost hrika bir şiir yazmışşsınız,vallahi bu gün en güzellerden biriydi,benim için.Teşekkür ederim.
Bana benim bir şiirimi hatırlattı,tam buna uyumlu.belki beenirsiniz.


Bu kadar çileyi boşa çekmişim
Boşa ağlamışım boşa yanmışım
Bunca derdi kederi nasıl çekmişim
Boşa ağlamışım boşa yanmışım

Yüce dağbaşına vardım eğlendim
Acıların kundağında belendim
Bunca gurbet eli boşa dolandım
Boşa ağlamışım boşa yanmışım

Şu dağları yine duman bürüdü
Herkes sevdiğini aldı yürüdü
Benim kaderime ayrılık düştü
Boşa ağlamışım boşa yanmışım

Bir soysuzu sevdim bağlandım
Aşkın ateşine yandım dağlandım
Şimdilerde derdi derde ekledim
Boşa aldanmışım,boşa yanmışım

Sadakat istiyor aşkın yasası
Öldürdü beni derdi tasası
Yeter gayri uzun lafın kısası
Boşa ağlamışım boşa yanmışım

Harika bir şiir, yazanın eline gönlüne sağlık. Oldukça içli ve hüzünlü ama fevkalade anlamlı. İşte şiir buna denir.

Selam ve saygılar