ESNİYORUM AMA . . .
Cezir gibi yüreği çekilen ben,
Hayatta köprü kuruyorum şimdi aramda. Altında Başaklar yetiştirip, Nehirler taşırıyorum. Kumpaslara yenik düşmemeye, Hayatın;mücadelerimi engellemesine izin vermiyorum. Kahkalar atıyor,gülüyorum. Gülerken doluyor bazan gözlerim. Etrafımdakilere esnedim diyorum. Esniyorum da. Fakat hayata . .. Sonra minimalist cümleler kuruyorum, yakınCIKlarıma kendimce bibliyosif olan kişiliğimden Alıntılar yapıyorum. Dahasında başlıyorum yazmaya, Kalemim hiç susmayacakmışçasına, Tükenmeyecemişçesine . . . Sanki o Senmişcesine…. BAŞAK ATAŞ YİĞİDİME . . . |