En son çiviŞiirin hikayesini görmek için tıklayın her an değişmesi muhtemel,
biraz da vicdansız idi kendileri...
Dişlerimin arasındayken en son çivi,
çarmıha germenin arifesindeydim ben nefsimi. Kimdi sonsuzluğun kapısını aralayan o bereketli? İşte bu merak ki,beni yolumdan etti. Ben gördüm, celalinde O nun rahmeti gizliydi Ya derunlarındaki hassasiyetin, Tanrım o da neydi? Hapsettiğim perdelerimi acımadan nasıl da çekti? yakacağını bile bile dokundu tene kul etti, kül etti. El yordamıyla yırttın ruhumdaki en ince tülü Şimdi Ruhumu kamçılıyor yaşayamadığım günlerin dünü… |
çarmıha germenin arifesindeydim ben nefsimi.
Kimdi sonsuzluğun kapısını aralayan o bereketli?
İşte bu merak ki,beni yolumdan etti.
Ben gördüm,
celalinde O nun rahmeti gizliydi
Ya derunlarındaki hassasiyetin, Tanrım o da neydi?
Hapsettiğim perdelerimi acımadan nasıl da çekti?
yakacağını bile bile dokundu tene kul etti, kül etti.
El yordamıyla yırttın ruhumdaki en ince tülü
Şimdi Ruhumu kamçılıyor yaşayamadığım günlerin
dünü…
.................yaşanmışa yakın mısralardı...ama sanırım hayat devam ediyor, acıtsa da çivileri.............saygımla..........