KUDUS gunune ithafen..
I.
Kudüs’ün gürültüsüne karşı, Biz hala (neden) susuyoruz??? II. Evet, doğru işittin, Kudüs dedim/k Yine ve yeniden Kudüs için haykırdım/k… Meydanlar, Kudüs’ün adına hasret, Kudüs, kendisi için dökülen gözyaşlarına… III. Evet.. evet hemen sarıl kumandana Değiştir kanalı, kalbine Kudüs’e dair bir merhamet izi değmeden. hemen. Aç sesini! Sonuna dek müziğin, Bastır Kudüs’ün acılı tiz sesini… Kapat gözlerini, uykuya dal, Kudüs yok oluncaya dek, orada öylece kal! IV. Bir bebek çığlığı; Göğsünden vurulan bir annenin kucağından ansızın yere düşenden.. Bir donakalış; Bebeğin gözlerinin, bu kareyi fotoğraflamak isteyen gazetecinin gözlerine değmesiyle.. Bir umarsızlık; Anneyi vuran askerin boş gözlerinde..Neden yaptığını bilmezcesine.. Ve bir gözyaşı; Annenin kanını toprağında hisseden Kudüs’ün yüreğinden… V. Ey Kudüs! Bugün senin günün.. Bilmem kaçıncı yıldönümün.. Ağlıyoruz Kudüs! Yaraların derin, izlerin daimî kalıcı.. Yakıyor yüreklerimizi prangaların, Dayanamıyoruz.. Ağlıyoruz.. VI. Gürültü hiç bitmiyor o diyarda.. Çocukların şen kahkahalar atmıyor artık topraklarında.. Analar gözü yaşlı / telaşlı. Babalar kayboluşta..(kayboldu.) Dost görünümlü bir uçak Hain bir bomba Tanklar , asker ve donanma.. Gürültü! (başladı yine) Ah bu kahrolası gürültü!! Alıştık(mı) artık!! Susuyor(mu)yuz!! Neden? Neden? Neden? Uyan artık Ey Dünya! UYAN… (Bana bir cevap ver! ) Nebiye ARI |