savaşın mağlupları çocuklar
Ceylan önkol anısına
bilmem duymuşmusunuz bir kaç gazete ve televizyon ceylan isimli küçük bir kızın koyunlarını otlattırken bir havan topunun hedefi olmuş ve hayatını kaybetmiş sadece bu anlattıkları, ya sonrası annesi ceset parçalarını topluyor yanan yüreğiyle elleri kayıp ceylanın bir ağacın dalında kalmış kaybolan gülüşleri oysa düşleri vardı ceylan,nın büyüdüğünde savcı hakim olmak istiyordu cesedini incelemeye gelmeyen savcıya inat bir yaşam bir cocuk faili mechul insanlar yetmedimi bunca ölümler onca acılar gözyaşları kimleri doyuruyorsunuz ..........kimleri ....insan cesetleriyle. yaşar çetinkaya 10-10-2009 |
NE DESEM YANIYOR İÇİM
ÇÖLDEKİ DEVELERCE...
SİZ BÖYLE EZİLMİŞ ,ÇARESİZ
BOYNU BÜKÜK ,GIDASIZ
BİR DERİ BİR KEMİK
ÜÇ MUMLUK AMPUL GİBİ
YANARKEN GÖZLERİNİZ...
ÖLÜMLE YAŞAM ARASI ,
GİDİP GELİRKEN
MİNİCİK YÜREKLERİNİZ.
BİNLERCE ÇOCUK YILI
SİZİN OLSA NE YAZAR
O YILLARDA DA YİNE,
YALDIZLI BİR YIĞIN LAF
BİNLERCE BOŞ VAAD VAR.
VE AÇLIK ,
OKULSUZLUK,
SAVAŞLAR ,
VE KİTLESEL ÖLÜMLER VAR...
EN İYİSİ SİZ
DOĞMAYIN BE ...
HİÇ DOĞMAYIN ÇOCUKLAR ..
SİZE VERECEK NEYİMİZVAR....
MELAHAT ÇETİNKAYA
bir şiirimle yanıt vermek istedim
böyle insanlığın yaşadığı bir dünyaya doğmayın çocuklar diyorum .ben de .elinize duyarlı yüreğinize sağlık şair adaşım