Sevdalar yarı yolda koyulalı beri,
İnanmaz oldu Leylelar Mecnunların aşkına..
Sevgiler susuz ,manalar güneşsiz kaldı sabahsız gecelerde..
Yüreklere takıldı prangalar bir daha sevmemecesine..
Ve hasret kaldık kahrolası gülüşlerine sevdanın,
Bakışlar zifiri karanlıkları aydınlatmıyor artık..
Mor dağlarda bülbüller ötmez oldu,
Ne Şirinler bekledi sevgiliyi
Nede Ferhatlar delebildi geçilmeyeni..
Kalpler taş oldu mevsimsiz baharlarda..
Kış güneşi ısıtmaz ki daha ruhlarımızı..
Ne umutlarımız erdi murada,
Ne de vaveylamız ulaştı,ulaşılması umulana..
Göz pınarlarımız kurudu çağlayamaz birdaha,
kulaklarımız kapalı artık mazlumların feryadına..
Eyy insan ,ya kalk ayağa göster insanlığını,
Ya da çıkarma sesini ,buz kes daha kımıldama..
Duygular katılaştı,ulaşmaz yüreklere,
Hüzünler baş kaldırdı durmadılar yerinde..
Sevmek ne garip şey,hissetmek te bir o kadar..
Yüreğimide kapadım artık,sım sıkı..
Gözlerim kadar…
Dokunmayın artık bana;
Feryadım büyük ,bedenim soğuk..
Acılarım aşmış kendini,acıtmaz artık beni,
Benim derdim kavgamla ,bırakın uyandırmayın beni….